Παρέμβαση στα μαγαζιά STREET SOUVLAKI και SUGAR INN
Μαζική παρέμβαση πραγματοποιήθηκε χτες Σάββατο 2/12 στα μαγαζιά STREET SOUVLAKI στην Κολοκοτρώνη και SUGAR INN στο Κολωνάκι που και τα δύο είναι ιδιοκτησίας του εργοδότη Ηλία Γκιώνη. Η κινητοποίηση που έγινε από κοινού από το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού και από το σωματείο της Συνέλευσης Βάσης Οδηγών Δικύκλου και πλαισιώθηκε και από άλλες ταξικές συλλογικότητες και αλληλέγγυους. αφορά 2 συναδέλφισσες μέλη των σωματείων που εργάζονταν στα καταστήματα. Το καθεστώς της μαύρης εργασίας, των πλαστών συμβάσεων, του φόβου και της εργοδοτικής αυθαιρεσίας στα καταστήματα του Ηλία Γκιώνη αλλά και συνολικά σε όλο τον κλάδο πρέπει να σπάσει και για αυτό χρειάζεται συμμετοχή , αλληλεγγύη και οργάνωση στα σωματεία.
Η ελευθερία λόγου, έκφρασης και κίνησης παραβιάζεται μέσα σε ένα κατάστημα, που παρακολουθείται από κάμερες και μικρόφωνα 24 ώρες το 24ωρο και που η εκμετάλλευση των εργαζομένων και ο σεξισμός απέναντι στο γυναικείο φύλο, βασιλεύουν.
Η συνάδελφος Ε.Μ., μέλος του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου επισιτισμού, ξεκίνησε να εργάζεται ως ταμίας τον Οκτώβρη του 2015. Το πόστο του ταμία, όμως, στο STREET SOUVLAKI, έχει άλλη έννοια. Στο συγκεκριμένο πόστο συγκαταλέγεται το σερβίρισμα- καθάρισμα των τραπεζιών, το καθάρισμα δίσκων, αλλά και το καθάρισμα του μαγαζιού στο άνοιγμά του. Πέρα από αυτά, μία ταμίας στο STREET SOUVLAKI, σύμφωνα με τον Ηλία Γκιώνη, επιβαρύνεται και με την προώθηση προϊόντων στους πελάτες, με έμμεσο τρόπο, ώστε ο ίδιος να έχει όσο το δυνατό μεγαλύτερη είσπραξη. Αν δε συμβεί αυτό, η ταμίας γίνεται θύμα γκρίνιας, κακοτροπιάς και θυμού και έρχεται αντιμέτωπη με την «εκδίκηση του εργοδότη για την αναδουλειά», υποβαλλόμενη σε επιπρόσθετες αγγαρείες.
Η σύμβαση μεταξύ της επιχείρησης ΝΟΣΤΙΜΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ ΜΟΝ. ΕΠΕ, με νόμιμο εκπρόσωπο τον Ηλία Γκιώνη (ιδιοκτήτη των καταστημάτων STREET SOUVLAKI και SUGAR INN και ιδρυτή της εταιρίας «σφραγίδα» ΔΙΑΘΕΣΗ ΜΟΝ. ΙΚΕ) και της συναδέλφου Ε.Μ. έγινε στις 5/11/2015, αντίγραφο της οποίας δεν της δόθηκε ποτέ. Η σύμβαση αυτή όριζε 2 ημέρες εβδομαδιαίως, από 3 ώρες την κάθε ημέρα (πράγμα που δεν αντιστοιχούσε με τα πραγματικά ωράρια και τις μέρες που δούλευε η συνάδελφος) και με μισθό 76,64 ευρώ (μεικτά) το μήνα. Σε αντίθεση με αυτό, η πραγματική αμοιβή της ήταν 4 ευρώ ανά ώρα.
Από τότε και μέχρι σήμερα, εργάζεται πενθήμερο ή εξαήμερο, κυρίως νυχτερινά ωράρια (19.00-04.00 τις καθημερινές και Παρασκευή-Σάββατο με ωράριο 20.00-06.00), ανάλογα, πάντα, με τις ανάγκες του καταστήματος, χωρίς καμία επιπρόσθετη και νόμιμη προσαύξηση για τα ανωτέρω και χωρίς την πληρωμή δώρων, αδειών κι επιδομάτων που δικαιούται, βάσει των πραγματικών ωρών εργασίας της. Αντιθέτως, η ίδια λάμβανε, όπως και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, κάθε Χριστούγεννα, Πάσχα και καλοκαίρι ένα συστημένο φάκελο από τον Ηλία Γκιώνη, με ένα συμβολικό ποσό, όπως έλεγε ο ίδιος «σαν πράξη καλής θελήσεως» από μεριάς του, δίνοντάς της να υπογράψει ένα λευκό μπλοκάκι αποδείξεων.
Μέσα σε όλο αυτό το διάστημα, του είχε ζητηθεί από τη συνάδελφο η καταβολή των ενσήμων των πραγματικών ωρών εργασίας της, αλλά η προσπάθειά της έπεσε στο κενό. Έτσι, αποφάσισε να καταφύγει στις 15/11/2017 στο Σ.Ε.Π.Ε. (Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας),για να καταγγείλει τα ανωτέρω, με την έμπρακτη υποστήριξη και αλληλεγγύη της συναδέλφου Μ.Κ., μέλος του ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΒΑΣΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΔΗΓΩΝ ΔΙΚΥΚΛΟΥ, η οποία ήδη είχε προχωρήσει σε καταγγελία εναντίον της επιχείρησης για τα ίδια ακριβώς δικαιώματα που της στερήθηκαν. Εκεί, η Ε.Μ ανακαλύπτει πως η σύμβασή της είχε ευθαρσώς πλαστογραφηθεί.
Φυσικά και η περίπτωση των συναδέλφων δεν αποτελεί εξαίρεση, αλλά τον κανόνα, καθώς το σύνηθες για τη συγκεκριμένη επιχείρηση και όχι μόνο, είναι η μονομερής υπογραφή πλαστών συμβάσεων, η υπερεργασία, η αναντιστοιχία ενσήμων και πραγματικών ωρών εργασίας και συνεπώς, η μαύρη εργασία. Οι πρακτικές αυτές στηρίζονται σε ένα ανύπαρκτο «διευθυντικό δικαίωμα» και στο φόβο των εργαζομένων απέναντι στην ανεργία, όπως και στην ανάγκη τους για άμεση χρηματική αμοιβή, καλούμενοι, όμως, να θυσιάσουν τη νόμιμη αναγνώριση και αμοιβή των πραγματικών ωρών εργασίας τους και συνάμα της αξιοπρέπειάς τους.
Η πλειοψηφία των εργοδοτών, στην οποία ανήκει και ο Ηλίας Γκιώνης, αυθαιρετούν, εισφοροδιαφεύγουν και καταστρατηγούν την ήδη τσεκουρωμένη εργατική νομοθεσία. Έχουν επιβάλλει ένα καθεστώς στυγνής εκμετάλλευσης και διευθυντικών δικαιωμάτων δικής τους έμπνευσης , όπως η μη καταβολή των νόμιμων προσαυξήσεων της νυχτερινής εργασίας, της κυριακάτικης αργίας και της εργασίας σε αργίες, των δώρων Χριστουγέννων- Πάσχα κι επιδομάτων αδείας. Πολύ συχνά, τέλος, παραβιάζονται τα ωράρια των εργαζομένων, κατά την κρίση των εργοδοτών, και οι αυθαιρεσίες δεν έχουν τελειωμό.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ Ε.Μ.
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ-ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
Δεκέμβρης 2017
Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού
ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΤΑ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΑ ΣΤΙΣ 2 ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΣΣΕΣ
(Ακολουθεί το κείμενο που μοιραζόταν στην παρέμβαση)
STREET SOUVLAKI- Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΔΕΡΦΟΣ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ
Η ελευθερία λόγου, έκφρασης και κίνησης παραβιάζεται μέσα σε ένα κατάστημα, που παρακολουθείται από κάμερες και μικρόφωνα 24 ώρες το 24ωρο και που η εκμετάλλευση των εργαζομένων και ο σεξισμός απέναντι στο γυναικείο φύλο, βασιλεύουν.
Η συνάδελφος Ε.Μ., μέλος του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου επισιτισμού, ξεκίνησε να εργάζεται ως ταμίας τον Οκτώβρη του 2015. Το πόστο του ταμία, όμως, στο STREET SOUVLAKI, έχει άλλη έννοια. Στο συγκεκριμένο πόστο συγκαταλέγεται το σερβίρισμα- καθάρισμα των τραπεζιών, το καθάρισμα δίσκων, αλλά και το καθάρισμα του μαγαζιού στο άνοιγμά του. Πέρα από αυτά, μία ταμίας στο STREET SOUVLAKI, σύμφωνα με τον Ηλία Γκιώνη, επιβαρύνεται και με την προώθηση προϊόντων στους πελάτες, με έμμεσο τρόπο, ώστε ο ίδιος να έχει όσο το δυνατό μεγαλύτερη είσπραξη. Αν δε συμβεί αυτό, η ταμίας γίνεται θύμα γκρίνιας, κακοτροπιάς και θυμού και έρχεται αντιμέτωπη με την «εκδίκηση του εργοδότη για την αναδουλειά», υποβαλλόμενη σε επιπρόσθετες αγγαρείες.
Η σύμβαση μεταξύ της επιχείρησης ΝΟΣΤΙΜΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ ΜΟΝ. ΕΠΕ, με νόμιμο εκπρόσωπο τον Ηλία Γκιώνη (ιδιοκτήτη των καταστημάτων STREET SOUVLAKI και SUGAR INN και ιδρυτή της εταιρίας «σφραγίδα» ΔΙΑΘΕΣΗ ΜΟΝ. ΙΚΕ) και της συναδέλφου Ε.Μ. έγινε στις 5/11/2015, αντίγραφο της οποίας δεν της δόθηκε ποτέ. Η σύμβαση αυτή όριζε 2 ημέρες εβδομαδιαίως, από 3 ώρες την κάθε ημέρα (πράγμα που δεν αντιστοιχούσε με τα πραγματικά ωράρια και τις μέρες που δούλευε η συνάδελφος) και με μισθό 76,64 ευρώ (μεικτά) το μήνα. Σε αντίθεση με αυτό, η πραγματική αμοιβή της ήταν 4 ευρώ ανά ώρα.
Από τότε και μέχρι σήμερα, εργάζεται πενθήμερο ή εξαήμερο, κυρίως νυχτερινά ωράρια (19.00-04.00 τις καθημερινές και Παρασκευή-Σάββατο με ωράριο 20.00-06.00), ανάλογα, πάντα, με τις ανάγκες του καταστήματος, χωρίς καμία επιπρόσθετη και νόμιμη προσαύξηση για τα ανωτέρω και χωρίς την πληρωμή δώρων, αδειών κι επιδομάτων που δικαιούται, βάσει των πραγματικών ωρών εργασίας της. Αντιθέτως, η ίδια λάμβανε, όπως και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, κάθε Χριστούγεννα, Πάσχα και καλοκαίρι ένα συστημένο φάκελο από τον Ηλία Γκιώνη, με ένα συμβολικό ποσό, όπως έλεγε ο ίδιος «σαν πράξη καλής θελήσεως» από μεριάς του, δίνοντάς της να υπογράψει ένα λευκό μπλοκάκι αποδείξεων.
Μέσα σε όλο αυτό το διάστημα, του είχε ζητηθεί από τη συνάδελφο η καταβολή των ενσήμων των πραγματικών ωρών εργασίας της, αλλά η προσπάθειά της έπεσε στο κενό. Έτσι, αποφάσισε να καταφύγει στις 15/11/2017 στο Σ.Ε.Π.Ε. (Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας),για να καταγγείλει τα ανωτέρω, με την έμπρακτη υποστήριξη και αλληλεγγύη της συναδέλφου Μ.Κ., μέλος του ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΒΑΣΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΔΗΓΩΝ ΔΙΚΥΚΛΟΥ, η οποία ήδη είχε προχωρήσει σε καταγγελία εναντίον της επιχείρησης για τα ίδια ακριβώς δικαιώματα που της στερήθηκαν. Εκεί, η Ε.Μ ανακαλύπτει πως η σύμβασή της είχε ευθαρσώς πλαστογραφηθεί.
Φυσικά και η περίπτωση των συναδέλφων δεν αποτελεί εξαίρεση, αλλά τον κανόνα, καθώς το σύνηθες για τη συγκεκριμένη επιχείρηση και όχι μόνο, είναι η μονομερής υπογραφή πλαστών συμβάσεων, η υπερεργασία, η αναντιστοιχία ενσήμων και πραγματικών ωρών εργασίας και συνεπώς, η μαύρη εργασία. Οι πρακτικές αυτές στηρίζονται σε ένα ανύπαρκτο «διευθυντικό δικαίωμα» και στο φόβο των εργαζομένων απέναντι στην ανεργία, όπως και στην ανάγκη τους για άμεση χρηματική αμοιβή, καλούμενοι, όμως, να θυσιάσουν τη νόμιμη αναγνώριση και αμοιβή των πραγματικών ωρών εργασίας τους και συνάμα της αξιοπρέπειάς τους.
Η πλειοψηφία των εργοδοτών, στην οποία ανήκει και ο Ηλίας Γκιώνης, αυθαιρετούν, εισφοροδιαφεύγουν και καταστρατηγούν την ήδη τσεκουρωμένη εργατική νομοθεσία. Έχουν επιβάλλει ένα καθεστώς στυγνής εκμετάλλευσης και διευθυντικών δικαιωμάτων δικής τους έμπνευσης , όπως η μη καταβολή των νόμιμων προσαυξήσεων της νυχτερινής εργασίας, της κυριακάτικης αργίας και της εργασίας σε αργίες, των δώρων Χριστουγέννων- Πάσχα κι επιδομάτων αδείας. Πολύ συχνά, τέλος, παραβιάζονται τα ωράρια των εργαζομένων, κατά την κρίση των εργοδοτών, και οι αυθαιρεσίες δεν έχουν τελειωμό.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ Ε.Μ.
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ-ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
Δεκέμβρης 2017
Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού
Σχόλια