Ανταποκρίσεις από 2 ακόμα αγώνες στα κάτεργα του επισιτισμού

Δύο παρεμβάσεις πραγματοποιήσαμε το τελευταίο διάστημα. Η πρώτη αφορούσε το μαγαζί "Zoes" στο Κολωνάκι, όπου μετά την παρέμβαση, το αφεντικό αντιλαμβανόμενο ότι οι ψευτοτσαμπουκάδες δεν περνάνε απέναντι σε οργανωμένους εργάτες,  συμφώνησε να ξεπληρώσει τα χρωστούμενα στην συναδέλφισσα με διακανονισμό. Η δεύτερη περίπτωση αφορά το μαγαζί See You στο Παγκράτι. Οι δύο συνάδελφοι που εργάζονταν εκεί, ζητούν τα  δεδουλευμένα τους. Η παρέμβαση πλαισιώθηκε από 100 και πλέον αλληλέγγυους με τεράστια στήριξη από ντόπιες συλλογικότητες και ακολούθησε και μίνι πορεία στους δρόμους του Παγκρατίου. Το ραντεβού της επόμενης ημέρας στην Επιθεώρηση Εργασίας πήρε αναβολή (από την μεριά του εργοδότη) και είμαστε σε επιφυλακή για τη συνέχιση του αγώνα στο See You, μέχρι την τελική δικαίωση των συναδέλφων. Ακολουθούν τα κείμενα που μοιράστηκαν στις παρεμβάσεις και φωτογραφίες.

Από την παρέμβαση στο Κολωνάκι
Στο Κολωνάκι, κυριλέ περιοχή με κυριλέ μαγαζιά και κυριλέ αφεντικά, πίσω από τις λουσάτες βιτρίνες δουλεύον απλήρωτοι εργάτες. Όσο απολαμβάνουν οι πελάτες το φαί το ποτό και τον καφέ τους, τόσο μένουν απλήρωτες οι εργατοώρες και τα αφεντικά αυξάνουν τα κέρδη τους και επεκτείνουν τα μαγαζάκια τους. 
Στο μαγαζί Zoe's (Ακαδημίας 37 & Ομήρου, Κολωνάκι), η συναδέλφισσα Α., μέλος τους Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων εργάστηκε εκεί από τις 10 Ιουνίου 2015 έως τις 17 Σεπτέμβρη του 2015. Η Α. ξεκίνησε να εργάζεται στο μαγαζί ως μαγείρισσα 5 φορές την εβομάδα για 8 ώρες. Φυσικά στα καθήκοντά της προστέθηκαν και η λάτζα και το καθάρισμα του μαγαζιού. Το αφεντικό, ενώ είχε πει στην εργαζόμενη ότι θα της ετοιμάσει κανονικά τη σύμβαση, δήλωνε τις μισές ώρες και χρησιμοποιούσε δικαιολογίες, με αποτέλεσμα να φτιάξει τη σύμβαση μετά από 15 μέρες, και είπε στην Α. ότι σε περίπτωση ελέγχου του ΙΚΑ πρέπει να πει ψέμματα ότι δουλεύει λιγότερες ώρες.
Στην αρχή τα αφεντικά παίνευαν συνεχώς την εργαζόμενη για τη δουλειά της τόσο στην ίδια, όσο και στους πελάτες και της τόνιζαν πόσο καλή συμπεριφορά έχει. Παρόλα αυτά η Α. από την πρώτη μέρα τους έκανε νύξη για τη σύμβασή της και το μισθό της, καθώς δεν της είχε γίνει ξεκάθαρο το ποσό που θα πληρώνεταιτο μήνα. Ως απάντηση το αφεντικό την απέφευγε λέγοντάς της ''καλά καλά θα τα πούμε'', ''κάνε υπομονή'', ''δεν έχουμε λεφτά'' και τελικά κατέληξε να της δίνει 50 ευρώ την εβδομάδα έναντι. Η εργαζόμενη συνέχιζε να πιέζει το αφεντικό και η ιστορία συνεχιζόταν έτσι, που το χρέος του προς την Α όλο και μεγάλωνε. Όσο πέρναγε ο καιρός και οι διεκδικήσεις της Α. συνεχίζονταν τα αφεντικά ξεκίνησαν να τη χλευάζουν, να τη βρίζουν, να υποτιμούν τη δουλειά της και να την προσβάλλουν. Τη μείωναν σε σχέση με την ηλικία της και της έλεγαν ότι δεν θα βρει αλλού δουλειά επειδή είναι γριά. Τέλη Αυγούστου και ενώ η Α. συνέχιζε να δουλεύει στο μαγαζί, παρά τις αντίξοες συνθήκες, η εργαζόμενη ζήτησε από το αφεντικό τα ένσημά της, καθώς έπρεπε να κάνει ιατρικές εξετάσεις, και αυτός της απάντησε ότι θα της τα κολλήσει όλα μαζί 30 Σεπτέμβρη. Μέχρι δηλαδή εκείνη την ημέρα δεν είχε κολληθεί ούτε ένα ένσημο.
Όπως αποδείχθηκε μετά, αυτή η τακτική ήταν ένα κόλπο του αφεντικού για να την κρατήσει σε αναμονή μέχρι τις 30 Σεπτέμβρη , αφού από 1 Οκτώβρη ήθελε να τη διώξει και να βάλει στη θέση της πρακτικάριους που πληρώνονται από τη σχολή τους, για να έχει έτσι τσάμπα εργατικά χέρια. Στις 17 Σεπτέμβρη η συναδέλφισσα, έχοντας καταλάβει το σχέδιο του αφεντικού, και μη μπορώντας πλέον να ζήσει με 50 ευρώ την εβδομάδα αντί του μισθού της, ήρθε σε ολική ρήξη μαζί του, του ζήτησε τη σύμβαση εργασίας, τις αποδείξεις πληρωμής, το χαρτί του ΙΚΑ και τα βιβλία της μαγειρικής της, και αυτός όχι μόνο αρνήθηκε σε όλα, αλλά την κατηγόρησε ότι έχει κλέψει τα χαρτιά και ότι έβαζε τρίχες και πλαστικά στο φαγητό για να καταστρέψει το μαγαζί, απειλώντας την ότι η υπόθεση σηκώνει εισαγγελέα.
 Η συναδέλφισσα μαζί με το Σ.Σ.Μ έκανε καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας, διεκδικώντας τα δεδουλευμένα της, που ανέρχονται στο ποσό των 2.308 ευρὠ και περιλαμβάνουν δώρα, επιδόματα και το υπόλοιπο των μισθών που δεν της έδωσε ποτέ.

 Δεν ζητάμε, απαιτούμε να πληρωνόμαστε τις ώρες που δουλεύουμε. Ο μισθός δεν είναι χαρτζιλίκι για να μας τον δίνουν μειωμένο και με δόσεις. Απαιτούμε ολόκληρο μισθό και στην ώρα του. Όσο μας μειώνουν, όσο δεν μας πληρώνουν, τόσο μας εξαγριώνουν. Όσο οι εργοδότες αυθαιρετούν, τόσο θα μας βρίσκουν μπροστά τους. 

Από την παρέμβαση στο Παγκράτι

 “See you” στην επιθεώρηση εργασίας

 Η Βασιλίνα Β.Π. και ο Δημήτρης Π., ξεκίνησαν να δουλεύουν στο μπαρ “See You”, στο Παγκράτι το καλοκαίρι του 2014, στο πόστο του σέρβις και του μπουφέ αντίστοιχα. Με τη δικαιολογία ότι στο συγκεκριμένο μαγαζί το αφεντικό, ο Μιχάλης Μήλιος, πλήρωνε πολύ καλά μεροκάματα “για τα δεδομένα της εποχής και της υπόλοιπης αγοράς εργασίας” , δεν πλήρωνε δώρα εορτών, υπερωρίες, βραδινά, άδειες, και τα ένσημα (για όποιον δε δούλευε τελείως μαύρα), δεν αντιστοιχούσαν ούτε στο ελάχιστο στον πραγματικό χρόνο εργασίας. Τα ωράρια εργασίας άλλαζαν ανάλογα με το κέφι του αφεντικού, με ενδεικτικό το γεγονός ότι ενώ το μαγαζί άνοιγε στις 9μ.μ., συστηματικά οι εργαζόμενοι αναγκάζονταν να δουλεύουν πέραν του 8ώρου, με αποκορύφωμα τις Παρασκευές και τα Σάββατα που δεν έκλειναν ποτέ πριν τις 7 το πρωί, και με τους εργαζομένους να πρέπει να έχουν πολλαπλούς ρόλους μες το μαγαζί (σερβιτόρα, καθαρίστρια, λάτζα κλπ).
 Στις 24 Ιούλιου  του 2015, και ενώ το μαγαζί θα έκλεινε ένα μήνα για καλοκαίρι, οι εν λόγω εργαζόμενοι απαίτησαν να μάθουν αν θα ξαναδούλευαν και μετά το άνοιγμά του, τον Αύγουστο, μιας και το αφεντικό είχε προχωρήσει στη μέση της χρονιάς σε μια εικονική απόλυση και επαναπρόσληψη όταν το μαγαζί άλλαξε εικονικά ιδιοκτήτη. Η απάντηση που πήραν ήταν ότι μιας και είχαν μια πολύ καλή συνεργασία όλη την υπόλοιπη χρονιά, θα ξαναδούλευαν στο μαγαζί, εκτός αν το αφεντικό πουλούσε την επιχείρηση. Τέλος Αυγούστου, δυο μέρες πριν ανοίξει το μαγαζί, και ενώ δεν είχε αλλάξει χέρια, οι δυο εργαζόμενοι μαθαίνουν οτι έχουν απολυθεί από το στόμα ενός συναδέλφου (τακτική που το αφεντικό είχε ακολουθήσει και στο παρελθόν) αφού πρώτα το αφεντικό έχει δηλώσει ψευδώς ότι δεν είναι υπεύθυνος πια για το μαγαζί και να ρωτήσουν τον εν λόγω συνάδελφο! Τα ψέματα των αφεντικών που έχουν σκοπό να σπείρουν τη διχόνοια και τον κανιβαλισμό μεταξύ των εργαζομένων, βγάζοντας την ουρά τους απέξω, δεν είναι κάτι νεό. Και σίγουρα κανέναν δεν εκπλήσσει η απόλυση, μιας και σε καιρούς άγριας υποτίμησης και καπιταλιστικής βαρβαρότητας οι απολύσεις είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.
 Όταν οι δυο εργαζόμενοι επικοινώνησαν με τη λογίστρια του αφεντικού για να παραλάβουν τα χαρτιά της απολύσεώς τους, έμαθαν ότι το αφεντικό είχε δηλώσει ότι παραιτήθηκαν οικειοθελώς και μάλιστα στις 27 Ιουλίου! Ο εμπαιγμός συνεχίστηκε όταν ζήτησαν να πάρουν όλα τα νόμιμα χαρτιά τους (συμβάσεις, αποδείξεις μισθοδοσιών κλπ), καθώς και την προηγούμενη απόλυση η οποία αποδείχτηκε ότι ηταν επίσης παραίτηση, και τους δόθηκαν φωτοτυπίες χωρίς καμία υπογραφή δικιά τους με το πρόσχημα ότι “που να ψάχνουμε, βάλτε υπογραφές τωρα, το ίδιο είναι”, κάτι που οι συνάδελφοι προφανώς δεν έκαναν. 
 Μετά από κάποιες προσπάθειες από την πλευρά του αφεντικού για έναν αστείο συμβιβασμό, οι συνάδελφοι κατέφυγαν στην επιθεώρηση εργασίας το Σεπτέμβριο του 2015. Διεκδικούν να τους καταβληθούν τα χρωστούμενα ποσά από την πραγματική τους σχέση εργασίας, καθώς και χαρτί απόλυσης. Η άποψη της λογίστριάς του ότι οι συνάδελφοι “πρακτικά δικαιούνται τα λεφτά, ηθικά όμως όχι” (αφού “εκβιάζουν” διεκδικώντας τα δεδουλευμένα τους(!)), συνοψίζει τη σαπίλα της μισθωτής εργασίας στον καπιταλιστικό κόσμο.

 Σπάμε τη σιωπή μας απέναντι στην εκμετάλλευση των αφεντικών. Αυτοοργανωνόμαστε στους χώρους εργασίας μας, συμμετέχουμε στα σωματεία βάσης, βάζουμε τα ταξικά μας συμφέροντα μπροστά.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οδηγίες για την καταγγελία στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (Σ.ΕΠ.Ε.) και ‘Ίδρυμα Κοινωνικής Ασφάλισης (Ι.Κ.Α.)

ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΤΕΡΓΟ ΤΟΥ "ΜΠΑΡΜΠΑΛΙΑ" ΣΤΗ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ WEE DRUM (ΠΑΝΟΡΜΟΥ) 8/9/2016